De deelnemers aan Expeditie 2054 worden met bijzondere werkvormen flink uit hun comfortzone gehaald. Zo worden ze met een polaroidcamera en een houten bord op hun rug de straat op gestuurd voor een portie reversed mentorring: jongeren vragen of zij even jouw mentor willen zijn. ‘Een tikje ongemakkelijk inderdaad’, reageert een van hen, ‘maar het werkt wel. Eenmaal over de drempel werden we getrakteerd op nieuwe inzichten.’
Tijdens de Dutch Design Week organiseerde A&O fonds Gemeenten een bijzondere bijeenkomst: Expeditie 2054. Op deze dag verkenden we samen met een select gezelschap van gemeenteambtenaren en toekomstdenkers hoe de overheid zich in de komende 30 jaar kan ontwikkelen. Dit is een verslag van één van deze verkenningen.
Nieuw toekomstperspectief
Het doel van deze werkvorm is het vinden van een nieuw en fris toekomstperspectief. Waar staat de gemeente over dertig jaar en wat is dan vandaag mijn rol? De ambtenaren gaan in groepjes op pad en plukken een jongere van de straat om zich door ‘de toekomst’ te laten coachen. “Een kwestie van generaties en bubbels verbinden,” aldus jongere en workshopleider Aia Bergkamp.
Op straat blijkt dat alle jongeren heel welwillend zijn om het gesprek aan te gaan met onze ambtenaren. ‘Wat leuk dat jullie dat aan ons vragen’ en ‘veel leuker om een gesprek te voeren dan een post op insta voorbij te zien komen.’ Een enkeling is verrast: ‘hè, zijn jullie ambtenaren?’ De expeditieleden voldoen duidelijk niet aan het grijze saaie beeld dat onder deze doelgroep bestaat.
Indruk
Bij een groepje vertelt een jonge studente dat ze ooit op school met haar medeleerlingen moest bedenken hoe ze de gemeente schoner konden krijgen. ‘Die workshop had veel indruk op haar gemaakt, zelfs zoveel dat het ook invloed had op haar studiekeuze. Het laat zien dat goed gesprek of een bezoek aan een school doorwerkt.’ Bij de meeste gesprekken blijkt overigens dat de jongeren geen idee hebben wat een gemeente eigenlijk doet. En ze willen er ook niet werken. Totdat de ambtenaren vertellen wat ze zoal doen, dan lijkt er toch interesse te groeien.
Een kwestie van generaties en bubbels verbinden.
Waardevol
De deelnemers zijn wakker geschud. ‘Dit is echt heel leuk om te doen, je krijgt ook weer meer helder waar je je werk voor doet: voor mensen.’ Anderen vertellen dat ze wel vaker de straat op zijn geweest en dat dit bijna altijd heel waardevol was. ‘Voor ons om informatie te vergaren, maar burgers geven ook aan dat ze het fijn vinden om met een ambtenaar van vlees en bloed te spreken.
Het is waardevol en het zorgt dat je uit de theoretische discussies komt. Zeker als je het met samenwerkingspartners doet die ook bij die doelgroep betrokken zijn.’ Een afbreukrisico is er wel. ‘Je moet wel laten zien wat je met de informatie doet. Anders wordt het veel halen en weinig brengen.’
Uit de ivoren toren
Conclusie van een rondje reversed mentorring tijdens het napraatrondje: we moeten vaker de straat op, de samenleving in, de ivoren toren uit. ‘Gewoon vragen wat mensen -van jong tot oud- willen, in plaats van voor hen te denken,’ stelt een van de deelnemers. ‘En we moeten veel duidelijker laten zien waar de gemeente voor staat.
Wat doen we allemaal (meer dan paspoorten uitgeven!), hoe vormen wij bijvoorbeeld de openbare ruimte, en wat voor interessante banen hebben we eigenlijk te bieden. Want over dertig jaar hebben we de jongeren van nu hard nodig om ons werk te gaan doen.’
Dossier Toekomst
Bezoek nu ons Dossier Toekomst. Dé plek waar we samen een blik werpen op de toekomst van gemeentelijke organisaties en het werk van ambtenaren. De wereld verandert sneller dan ooit en gemeentelijke organisaties moeten mee veranderen.
Hoe ziet je werk er over vijf, tien of zelfs dertig jaar uit? Hier ontdek je hoe gemeenten zich voorbereiden op deze nieuwe realiteit.
Je vindt inspirerende voorbeelden, praktische handvatten en verhelderende inzichten over de toekomst van gemeentelijk werk. We laten zien hoe experts en innovatieve gemeenten nu al met deze onderwerpen aan de slag gaan.
