Het plan Bolero haalt buitendienstmedewerkers in Amsterdam uit vastgeroeste patronen en brengt een gesprek op gang. Dit stond Karin Selbach, Afdelingsmanager Groen Flora en Fauna gemeente Amsterdam en Melvin Stigter, coördinator C Groen voor stadsdeel Noord, precies voor ogen toen ze het plan startten met subsidie van het A&O project Update!
‘Ik wilde met een soort teambuilding idee in mijn afdeling met 180 mensen aandacht gaan besteden aan vitaliteit, samenwerken en het gesprek rondom vakmanschap”, aldus Karin Selbach. “We merkten namelijk dat we met gesprekken op ons kantoor over dit soort zaken niet inspirerend genoeg waren.
Dansfilm
Om tot een andere aanpak te komen, betrokken we er een professionele partij bij. Die kwam met een ludiek en muzikaal idee: de Bolero van Ravel als rode draad voor een programma met bewegen volgens een choreografie. En, daar een film van maken die we weer aan anderen konden laten zien. Daarmee zijn we naar A&O fonds Gemeenten gegaan, want zonder subsidiëring zouden we het niet van de grond krijgen. Zij keken hoe ze ons konden helpen en we vonden elkaar in de gemeenschappelijke agenda om te investeren in een uitvoering van ons idee in de buitenruimte.”
Ik wilde met [...] 180 mensen aandacht gaan besteden aan vitaliteit, samenwerken en het gesprek rondom vakmanschap. We merkten namelijk dat we met gesprekken op ons kantoor niet inspirerend genoeg waren.
Dialoogmodel de basis
Het gesprek met A&O fonds gemeenten gaf Karin Selbach ook handvatten voor de opzet van het traject dat zij met de medewerkers wilde ingaan. “Doordat we met het A&O fonds in gesprek gingen, kwamen we met het model Eigen Regie op Duurzame Inzetbaarheid (weet ik, wil ik, kan ik, durf ik, mag ik) in aanraking. Opeens kregen wij daardoor een soort ‘taal’ aangereikt die we konden gebruiken in het traject.
Irritatielijst
Daarnaast was het bijzondere van het idee dat we letterlijk in beweging zouden komen.” Belangrijk was dat de dialoog tussen medewerkers en teams onderling beter zou worden. Karin Selbach licht dat toe: “Zo is er een team waar in het verleden veel is gebeurd, ook wat management betreft. Het zijn hartstikke goede tuinmannen en -vrouwen, maar ze zijn boos en blijven daarin hangen.
Daarbij speelt ook dat door vertrek en pensionering van collega’s, aangepaste en soberder arbeidsvoorwaarden en het vervallen van de personeelsvereniging, een aantal medewerkers zich niet gekend voelt. Deze boosheid laadt natuurlijk ook op tijdens de Bolero en de dialoog die daar dan weer over ontstaat, biedt ruimte voor een nieuw gesprek. Inmiddels heeft in dit team een aantal mensen zich aangemeld voor nieuwe opleidingen. Ook pakken we de top 3-irritatielijst samen aan. De mensen hebben zich ook uitgesproken over welke bijdrage zij zelf daarin willen leveren.”
Aan de slag
Teamcoördinator Melvin Stigter vertelt hoe hij het programma bij zijn team introduceerde. “Dit programma vroeg samenwerking tussen de coördinatoren en de voormannen van de teams. Zo kwam er bij ons team in Noord een bewegingsspecialist, die ons mee zou nemen naar een park om dansbewegingen te gaan doen. Dat is iets wat we als tuinmannen niet gewend zijn. We zijn wel in beweging als we werken, maar dansen en dan samen is toch iets heel anders. Daar werd dan ook best wat lacherig en sceptisch over gedaan. Het vroeg overtuigingskracht van de coördinatoren en ook van Karin. We maakten duidelijk dat we niet alleen het team in A’dam Noord zijn, maar dat we één club zijn ook als je in een ander team elders in de stad werkt. Daarvoor moeten we in beweging komen om kennis te delen, om elkaar te helpen en om samen te werken.
Over dansen werd eerst best wat lacherig gedaan
Ook management doet mee
Het enthousiasme kwam toen we eenmaal met het programma aan de slag gingen. Zo was er eerste sessie in een dansstudio in Amsterdam West. Collega’s uit andere stadsdelen meldden zich ook daarvoor. En, Karin deed ook mee en liet zo zien dat ook het management ‘kleur bekende’. Het werd druk en eigenlijk was er een sporthal nodig. Iemand wist dat te regelen en zo werd bij een vervolgbijeenkomst daar gedanst en bewogen voor de film. Met een potje voetbal na, dat ook.”
De opbrengst
“Het verhaal van onze aanpak is in de loop van de weken geëvalueerd”, aldus Karin Selbach. “Door een ludieke film te maken over het vak en door in gesprek te gaan, zijn we gaan ervaren hoe het is om één afdeling van de gemeente te zijn en echt samen iets te maken.
We keken goed naar wat er allemaal gebeurde bij die Bolero-opvoering door de medewerkers en naar de aanwezige patronen die tijdens zo’n traject. Daar kan je als management wat mee. Immers, wat niet goed loopt in de Bolero, loopt doorgaans ook niet goed in het werk. Het was daarom mooi om te zien hoe de communicatie tussen de medewerkers verliep en hoe we iedereen konden meekrijgen om mee te doen met de choreografieën. Met de voormannen en coördinatoren zelf als boegbeelden die ook zichzelf tegenkwamen met vraagstukken die in het dagelijkse werk een rol spelen.”
Melvin Stigter vult aan: “Het vraagt een gezamenlijke aanpak om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Ik noem bijvoorbeeld de opdracht om alle auto’s op de groenplek bij het Anton de Kom-plein te verzamelen. Daar was een Bolero auto-choreografie gepland als onderdeel van de te maken film. Onze medewerkers zijn zelfstandig in hun werk, maar kregen de opdracht om op dat plein om 8 uur ’s ochtends te verzamelen, en dat is best een dingetje. Het was ook nog nooit vertoond dat we zoiets eendrachtigs gingen doen. Dat had ik in de 11 jaar dat ik bij de dienst werk nog niet meegemaakt. Naast dansen en bewegen is er ook gezongen en muziek gemaakt. Dat doen onze mensen in hun dagelijkse leven niet. Het was dus ver buiten hun comfortzone, maar goed voor hun werkhouding.”
Je zag mensen in teams opstaan die normaal niet de leiding nemen of niet willen opvallen en zelfs stil zijn.
Vasthouden wat is bereikt
Karin Selbach: “Je zag mensen in teams opstaan die normaal niet de leiding nemen of niet willen opvallen en zelfs stil zijn. Maar die kwamen met ideeën of bleken goed in dansen. Die mensen gingen zich dus anders gedragen. Ik heb ook aan alles meegedaan, ritmisch bewegen, dansen en voetbal. Er ontstond ruimte voor mensen om gewoon te doen en te durven. Voor mij zijn de doelen van het programma bereikt en meer. Zo hoor ik dat mensen zich melden voor opleidingen die ze willen gaan doen. Ik vind dit ook echt een van de allerleukste verandertrajecten die ik heb gedaan. De crux is dat we vasthouden wat is bereikt. De volgende stap is met een aantal ludieke acties het idee levend houden. In de teams zullen we het gesprek aangaan over wat individuele medewerkers eraan hebben gehad en wat ze verder nodig hebben om een volgende stap te zetten. Zo gaan we de lessen en opgekomen dromen en wensen verankeren in ons dagelijkse handelen. We houden het vuurtje aan.”
Dit is echt een van de allerleukste verandertrajecten die ik heb gedaan.
Interview groenbeheerder Jacco Benders
Jacco Benders is één van de 180 groenbeheerders die aan het project heeft meegedaan. "Toen Karin met het idee kwam, reageerden sommige collega’s eerst wat stug, maar ik was direct enthousiast. Met z’n drieën vormden we een tijdelijk bandje".
Over het project Update!
Update! is een project van A&O fonds Gemeenten dat ontwikkelactiviteiten speciaal voor gemeentemedewerkers met (v)mbo-niveau subsidieert. Deze medewerkers vormen een grote groep in gemeentelijke organisaties (43%). Met Update! kunnen ze zich met ontwikkeladvies, begeleiding, scholing en EVC verder ontwikkelen in hun loopbaan en competenties.
Met hulp van A&O fonds Gemeenten kregen we ons plan van de grond
