Keuzestress

Wat een bijzondere ervaring was het om voor het eerst een blog de ether in te sturen en wat super motiverend om zoveel likes en reacties te krijgen. Dank daarvoor! Mijn kinderen moesten een beetje grinniken om mijn dagelijkse gang naar de meldingen in LinkedIn… “Je bent verslaafd, mama!”.

Een hele leuke ervaring … en ook wel een beetje spannend. Want zichtbaar zijn is niet vrijblijvend, maar vraagt ook om verantwoordelijkheid. Diezelfde spanning ervoer ik afgelopen maand bij het kiezen uit de subsidieaanvragen die we ontvingen.

Lees hier Eveline's eerste blog over hoe ze de kennis van gemeenten zelf gebruikt om de ontwikkeling van andere gemeenten te stimuleren.

Meest toegevoegde waarde

Volledig nieuw dit jaar is dat we werken met 3 periodes. Periodes waarin gemeenten hun aanvraag kunnen indienen, waarna wij een keuze maken uit die aanvragen. We willen namelijk niet de eerste de beste aanvragen belonen, maar alleen de beste aanvragen. De beste in de zin van “de meeste toegevoegde waarde voor de sector”, “de best doordachte aanpak”, “het best passend bij de actuele thema’s” of “de meeste potentie, waar we een expert aan kunnen koppelen”. Dat geeft best wat spanning. Het vraagt namelijk de verantwoordelijkheid om bewuste, weloverwogen keuzes te maken. Want kiezen voor het project van gemeente A betekent afwijzen van het project van gemeente B. Daar denken we – gelukkig – niet licht over.

Maar goed, eerst moet er wat te kiezen zijn. En díe spanning begon al in januari. Krijgen we wel genoeg aanvragen binnen? Weten gemeenten ons te vinden? Hebben we goed genoeg uitgelegd wat we wel en wat we niet willen ondersteunen? Daar kon ik echt slapeloze nachten van hebben. Waar ik trouwens de andere nacht juist weer wakker lag, omdat we misschien wel te veel aanvragen zouden krijgen😊.

60 aanvragen

Mijn collega’s en ik zijn in de maanden januari, februari en maart volop de boer op gegaan. We hebben een flyer gemaakt, gecommuniceerd over de mogelijkheden op de website, in nieuwsbrieven en bij bijeenkomsten, zijn meestal digitaal en soms fysiek het land door gereisd, hebben netwerken bezocht en heel veel gesprekken gevoerd over mooie projecten bij gemeenten. En mét succes! Op de sluitingsdatum – 31 maart – hadden we maar liefst 60 subsidieaanvragen ontvangen, waarvan we er 30 mochten honoreren. En hoe mooi dat ook is, dat geeft dus ook spanning, want verantwoordelijkheid!

In deze video leggen gemeenten Amstelveen, Aalsmeer en Deventer uit hoe zij hun organisatie hybride gaan inrichten.

Wat is écht belangrijk?

Gelukkig kon ik de verantwoordelijkheid delen met mijn collega’s. Zij hadden het voortouw in de keuzes. Ik mocht met hen meedenken, scherp krijgen wat nu eigenlijk écht belangrijk was, samen met hen de voors en tegens afwegen. En zo hebben wij samen bewust en weloverwogen gekozen. Dertig mooie projecten krijgen onze ondersteuning. En de gemeenten waarvan we de aanvraag afgewezen hebben, krijgen hiermee hoop ik – geloof ik – kennis, waarmee zij hun eigen project kunnen verrijken. Je vindt ze, samen met eerder gesubsidieerde projecten, op onze inspiratiepagina.

Op naar de tweede periode! Ik ben toch weer erg benieuwd hoeveel gemeenten ons ook dan weten te vinden. Bel me dus vooral als jij een goed projectidee hebt. Ik denk heel erg graag met je mee!