Het leek een plan met een zeer grote kans van slagen. Toch is Retourtje Schiphol, dat voortkwam uit de deelname van gemeente Haarlemmermeer aan 3-2-1-Co!, inmiddels in de ijskast gezet. “Zonde”, meent Carlos Jongmans, junior veranderingsadviseur bij deze gemeente en de tweede persoon die het project moest ‘trekken’. “Het had ontzettend veel potentie, maar door gebrek aan tijd én gebrek aan ondersteuning is het helaas een stille dood gestorven.”
Hoewel Carlos niet van het begin af aan bij Retourtje Schiphol betrokken was, zag hij er dus wel de potentie van in. Zoveel zelfs dat toen hij werd gevraagd om de kartrekkersrol over te nemen, hij deze uitdaging vol enthousiasme aanging.
“Degene die deze rol voor mij vervulde, en dus ook bij de eerste sessies van 3-2-1-Co! aanwezig was, ging aan de slag op een andere afdeling en had geen tijd meer voor het project. Hierdoor had het ook al een paar maanden stilgelegen, maar nog steeds verwachtte ik dat het haalbaar zou zijn om nog dit jaar alles op poten te zetten. Vandaar dat ik ook vol goede moed onze businesscase heb gepresenteerd tijdens een latere bijeenkomst van 3-2-1-Co!”
Kennis, kunde en ervaring opdoen
Wat die businesscase precies inhield? “Onder de noemer Retourtje Schiphol wilden wij medewerkers van gemeente Haarlemmermeer tijdelijk een opdracht uit laten voeren bij een extern bedrijf of maatschappelijke organisatie. Dit met als doel om kennis, kunde en ervaring op te doen buiten de gemeente.”
Na het afronden van de opdracht was het de bedoeling dat de medewerker weer terug zou keren naar de gemeente om daar al zijn inzichten te kunnen gebruiken. Hoewel de naam van het project wellicht doet vermoeden dat het specifiek om opdrachten bij Schiphol zou gaan, was dat niet het geval. “Retourtje Schiphol klinkt gewoon catchy, maar we keken zeker ook verder dan die organisatie.”
Het had ontzettend veel potentie, maar door gebrek aan tijd én gebrek aan ondersteuning is het helaas een stille dood gestorven.
Jongeren
En dan nog de link met het thema van de 3-2-1-Co! van dit jaar, de positie van jongeren bij gemeenten. “Aan de ene kant wilden we hiermee het werk uitdagend en interessant houden voor jongeren. Aan de andere kant hoopten we dat juist ook medewerkers die al langere tijd bij gemeente Haarlemmermeer werken deze kans aan zouden grijpen om hun horizon te verbreden zodat er binnen de gemeente wellicht weer arbeidsplaatsen vrij zouden komen voor jongeren.”
Maatwerk of niet
Al met al een prima plan dus dat volgens Carlos meer dan voldoende kans van slagen had. “Alleen zat het ons niet bepaald mee. Het project had in eerste instantie dus al even stil gelegen en na verloop van tijd gaven steeds meer projectleden aan ze er niet meer voldoende tijd voor vrij konden maken.”
Toch bleef Carlos positief. “Desondanks hebben we wel de nodige stappen gezet. Ik heb heel wat organisaties benaderd met onze plannen en in eerste instantie was het merendeel enthousiast.”
Tot het puntje bij het paaltje kwam en ze voor vraagstukken kwamen te staan over hoe ze het bijvoorbeeld contracttechnisch aan moesten pakken. “Want hoe doe je dat, als iemand een half jaar ergens anders gaat werken? Welke arbeidsvoorwaarden gelden dan en hoe geef je hier vorm aan? Dit deed de meeste organisaties besluiten om er toch niet mee door te gaan.
” Alleen Schiphol en Movares haakten niet af. “Maar daarover ontstond vervolgens intern weer een discussie. Schiphol wilde namelijk alleen een samenwerking aangaan in de vorm van tweedaagse stages terwijl Movares wel wat zag in een langere periode van ‘tewerkstelling’.
Persoonlijk leek mij dat geen probleem, dan lever je toch gewoon maatwerk per organisatie. Andere projectleden zagen hierin echter wel een probleem, want die vonden dat de samenwerkingsvorm overal gelijk moest zijn. Tegelijkertijd bleek het ook intern heel lastig om kandidaten te vinden die aan het project deel wilden nemen.”
Wijze les
Toen uiteindelijk ook het laatste projectlid met intern de juiste connecties door omstandigheden met het project moest stoppen, vormde dat voor Carlos eigenlijk het einde van Retourtje Schiphol.
“Die interne connecties hadden we immers veel te hard nodig voor het creëren van draagvlak. Ik kan dan ook iedereen aanraden om al in het begin van een traject te zorgen voor voldoende draagvlak, en dan met name bij de directie, en hiermee niet te wachten tot een latere fase. Als dat bij Retourtje Schiphol was gebeurd, was de situatie nu misschien wel totaal anders geweest. En dan nog iets: stel deadlines.
Retourtje in de ijskast
Anders gaat er veel te veel tijd voorbij voor dingen daadwerkelijk gebeuren en worden andere zaken prioriteit. Een wijze les! Voor nu zit Retourtje Schiphol in de ijskast, maar wie weet dat iemand het plan daar ooit nog een keer uithaalt…”.
Subsidieregeling innovatie
Een van de belangrijkste taken van het A&O fonds is het stimuleren van innovatie bij gemeenten. Daarvoor heeft A&O een subsidieregeling speciaal voor innovaties.
Ter promotie van deze regeling is er een ideeënwedstrijd bedacht: 3-2-1 Co! Door middel van de ideeënwedstrijd helpt A&O fonds Gemeenten om vernieuwende ideeën te vertalen naar de praktijk.
A&O Projectleider Fred Jansen legt uit hoe het project 3-2-1-Co! werkt.
Nu al enthousiast en wil je met je gemeente en onder onze begeleiding een 3-2-1-Co! project opstarten, stuur een e-mail naar projectleider secretariaat@aeno.nl.
Subsidie en expertise
Om je taken als gemeente goed te kunnen uitoefenen is een wendbare organisatie met wendbare medewerkers nodig. Wil jouw gemeente ook aan de slag met een project om de wendbaarheid van de medewerkers te vergroten? Klik dan op de knop 'Dat wil ik ook' en A&O fonds Gemeenten helpt je verder met subsidie en expertise.
Project voorbeelden
A&O deelt ook projecten die subsidie hebben ontvangen. Zo kunnen ook andere gemeenten profiteren van de praktijkkennis die ze hebben opgeleverd.
Contact
De mogelijkheden voor subsidie en expertise eerst bespreken? Neem contact op met subsidies@aeno.nl om jouw wensen en ons maatwerk op elkaar af te stemmen.
